muziek en emotie

Zal een moeilijke dag voor je zijn, de tijd vliegt, en gelukkig weet ik niet hoe het is om mijn vader te verliezen, maar kan me er wel wat bij voorstellen natuurlijk!

Toch harstikke mooi dat 2 dingen die je blij maken in het leven zo gecombineerd kunnen worden!!

Lijkt net of het zo heeft moeten zijn dat Doe Maar dan net in de maand juli weer ging spelen, zodat jij op een mooie manier "even met je vader kon samenzijn"

Sterkte vandaag!!

 

Sterkte vandaag Broes!

hmm, die van mij is juist jarig vandaag (22ste)

Ik link muziek ook aan emoties etc, alleen eigenlijk niks van doe maar...  bij de cremette van mijn moeder werdt Brel en Piaf gedraaid (ne me quite pas en je ne regrette rien)  en dat geeft nog steeds een enorme brok in de keel dus ik snap wel wat je bedoelt.

Sterkte!

Sterkte nog broezz,

Maar over het onderwerp, muziek en emotie, daar sta je de spijker op z'n kop.

Ik heb al eens eerder getracht een kompleet verhaal te schrijven over wat de muziek van Doe Maar voor mij betekend, maar daar is het internet niet groot genoeg voor.

Ik leerde Doe Maar pas kennen toen Henny er al bij was (en dat zal ook wel voor andere gelden denk ik). Ik spreek er met m'n moeder nog wel eens over, en die vertelde dat ik als 4 a 5 jarig knaapie helemaal wild werd als ze op de radio waren.

Wat muziek betreft, ik luister eigenlijk nooit naar de tekst, muziek is voor mij muziek, en begreep toen der tijd er nog helemaal niets van. Ik was er wel kapot van toen ik 7 jaar was, en Doe Maar uit elkaar ging.

Pas jaren later kom je er dan achter dat de teksten ook een zekere boodschap met zich mee brengt.

Als 12 jarig ventje begon ik met roken, af en toe een biertje, en toch al vrij regelmatig een jointje erbij. Het ging slecht op school, en des te meer ik ging blowen... Doe Maar Net Alsof.... Dan rook je een sticky en je, vergeet wat je wil vergeten.. En inderdaad, dat spul werkt daar echt goed voor.

Ik kan bijna op elk nummer van Doe Maar vanaf Skunk een kompleet verhaal uit m'n leven vertellen. Het debuut album en Klaar heb ik eigenlijk niets mee.

Op m'n vorige werk hadden we op kantoor een regel: Na Dolf Jansen met Leuk is Anders ging er altijd Doe Maar in tot het einde van de dag. Nu op m'n huidige werk gebeurt dat niet, omdat men niet zo zuinig is op CD's, maar zodra er Doe Maar op de radio is, gaat ie echt wel vol uit.

Soms hoor ik nog wel eens klachten van m'n buren, goeie muziek staat voor mezelf altijd te zacht, en voor anderen al snel te hard. Sorry, maar het is een dwangmatig om Doe Maar even een tikkie harder te zetten, vooral de live-opnames...

Dus ja.. muziek en emotie... Die 2 gaan hand in hand. En ik ben van een dusdanig generatie dat ik met trots kan zeggen dat ik er mee ben opgegroeid

Hey, bedankt voor je reactie. Fijn te horen dat je de dag ondanks dat hij zwaar was toch nog op een leuke manier door hebt kunnen brengen. Ik vond het zo sneu voor je. Fijn dat de reacties ook nog wat voor je hebben kunnen betekenen.
groetjes Hampshire