Henny in Volkskrant 10/03/09 |
Post Reply |
Author | |
Guests
Guest Group |
Post Options
Thanks(0)
Posted: 11-Maart-2009 at 22:17 |
Hoi,
In de Volkskrant van gister staat een interview, plus werkelijk prachtige grote foto van Henny Het interview gaat over zijn liefde voor poezie groetjes Jolanda |
|
pygmydanny
Top Poster Joined: 05-April-2004 Location: Belgium Points: 5011 |
Post Options
Thanks(0)
|
had je dat nu 1 dag eerder even gemeld
|
|
twinkelwink
Top Poster Joined: 15-Juli-2007 Location: Netherlands Points: 107 |
Post Options
Thanks(0)
|
Jolanda, heb jij die Volkskrant nog? Zou je het artikel dan kunnen inscannen en door willen sturen, of hier willen posten? Alvast bedankt |
|
Groetjes, Jeanette
(aka Chrissy 1999-2000chat) |
|
pygmydanny
Top Poster Joined: 05-April-2004 Location: Belgium Points: 5011 |
Post Options
Thanks(0)
|
het artikel staat zo online (al prefereer ik een origineel knipsel, maar enfin...):Wat moet een mens zonder T.S. EliotHenny Vrienten, inderdaad die van de popgroep Doe Maar, is een fervent liefhebber van poëzie. Iemand die staande voor zijn immense boekenkast van dichter naar dichter springt. De poëtische looplijnen in een duizelingwekkende verzameling. < =text/> $(function() { $('a[@rel*=lightbox]').lightBox(); }); $(function() { $('a[@rel*=zoombox]').lightBox(); });Hij staat voor zijn boekenkast, want hij is een staande poëzielezer. Hij heeft een gebonden bundel in zijn rechterhand die hij net van een stapeltje heeft gepakt. Hij staat ter hoogte van de bloemlezingen (Nederlands), vlakbij bij de diverse grootheden (wereld). Henny Vrienten (60) leest en bladert met zijn linkerhand en zet de bundel weer terug. Of hij een kriebelende kruin heeft, zoals hij zijn ultieme vervoering beschrijft, is niet te zien. Hij is zeker niet hoogrood aangelopen en to-taal onbereikbaar, zoals hem overkomt als hij het literaire hooggebergte van de Brits-Amerikaanse dichter T.S. Eliot bewandelt. Maar het is wel een bijzonder boek, en in een dergelijk handzaam formaat dat hij het mee kan nemen naar de tandarts. Het is van de Romein Titus Lucretius, in een Engels/Latijnse uitgave van Loeb Classical. Stapels Er zijn ook stapels dichtbundels die alleen stapels zijn, omdat ze op een plek in de kast wachten, of niet eens een plek krijgen in de kast. Ze zijn nog niks, zelfs niet alfabetisch of categorisch gerangschikt. Ze zijn twijfelgevallen (diversen). Hij is een staande poëzielezer die daarna moet lopen. Hij leest een gedicht over hoe het is om dichter te zijn, en dat hem doet denken aan een gedicht van Kees Ouwens of aan een regel van Gerrit Komrij. Dan moet hij op zoek naar die ene regel, want liedjes vergeet hij maar gedichten niet. Als hij bij die ene regel is, loopt hij weer verder, want hij leest toevallig iets over een onbekend meisje dat uit de Seine is gevist, en hij weet zeker dat hij daar vele malen eerder over heeft gelezen. Hier is het: bij Anton van Duinkerken en Vasalis. Zwaan Kleef aan Noem het poëtische looplijnen, onzichtbaar getrokken, die zijn duizelingwekkende verzameling doorkruisen. Henny Vrienten heeft dus een heel mooie boekenkast, want een man moet één keer in zijn leven een heel mooie boekenkast laten maken, speciaal voor zijn duizenden bundels en boeken over poëzie. Tien jaar geleden wist hij dat in zijn Amsterdams grachtenpand deze kamer zijn werkkamer zou worden. De honderd jaar oude vloer, het prachtige licht – het kon niet anders. Beneden de geluidsstudio, en boven de werkkamer, inclusief boeken. Want een huis, waar overal – in alle hoeken en gaten – boeken staan, vindt hij maar niks. Vroeger had hij ook van die boekenkasten, je weet wel, met van die doorgezakte planken, met ijzeren haken in de muur, en ook nog schots en scheef opgehangen. Deze keer zou hij het anders doen, laten we zeggen definitief. Boekenkast Hij komt wel eens bij mensen en daar staat de kast vol met boeken over nazi’s en de Tweede Wereldoorlog, of ziet hij vooral science fiction. Waar moet hij dan nog over praten? Er zijn zoveel boeken die hij niet wil lezen. Hij weet ook wel dat hij zal eindigen met een bescheiden kast, met vijf plankjes vol. De essentie, zal hij maar zeggen. De bloedeerlijke boeken, die allemaal voor een plekje hebben gevochten. Zo ver is het niet, want alle boeken die hij nu heeft zijn er niet zomaar, die hebben allemaal een reden om er te zijn. Hij houdt van dode dichters, al klinkt dat wat wrang. Maar als de jaartallen tussen haakjes achter de poëet staan, is de verzameling makkelijker compleet te krijgen. Ook mooi is het als je aan gedichten kunt aflezen dat het einde van de dichter nadert. Dat raakt hem. Eeuwigheid Tijdens een tournee met Henk Hofstede en Frank Boeijen, zocht hij van tevoren wat het beste antiquariaat was in de stad waar ze moesten optreden. Ze gingen altijd vroeg op weg, en een paar uurtjes voor het soundchecken smeerde hij ’m, om met twee volle plastic tassen terug te keren. En het allermooiste is als er een boek op je pad komt dat je niet zoekt, maar dat er wel toe doet. Zijn vaste timmerman had hij dus voor de ultieme boekenkast gevraagd, en over de maten en het materiaal had hij goed nagedacht. Geen doorzakkend lawaaihout, maar robuust eikenhout moest het worden. Hoogte 28 centimeter, een meter breed en circa 25 cm diep. Freak Aan de linkerwand: de Nederlandse poëzie, alfabetisch, dus als afvallige katholiek beginnend met Bertus Aafjes’ Voetreis naar Rome. In plastic verpakt, want het is een eerste druk. Dan de B, en dat zijn er heel veel, denk maar aan Bloem, Bredero, Bilderdijk en Boutens, en zo verder tot aan de Z van Zwaal. Aan de overkant staan de Engelse en Amerikaanse dichters, eveneens alfabetisch, en doorlopend naar de categorie wereld, boeken over poëzie en de bloemlezingen. Drie planken Hij is een herlezer die op zoek gaat naar de opwinding van de eerdere leeservaringen. Die als het ware zijn eerste leesorgasme probeert terug te vinden. Bij Eliot begin je steeds opnieuw, omdat je als mens ouder bent geworden en het gedicht mee is veranderd. O, en opeens kun je iets lezen, wat je niet eerder hebt gezien. Poëzie is een toverbal, en een kijkoperatie in het taalkundig brein van een grote geest. Vijftigers Lang dacht hij zijn liefde voor poëzie onder de pet te houden – hij heeft nou eenmaal een goed ontwikkeld schaamtegevoel. Niemand hoefde te weten dat de voormalige Doe Maar-zanger thuis W.H. Auden, William Shakespeare, R.L. Stevenson en William Carlos Williams behaagt. Of dat hij geabonneerd is op de Times Literary Supplement, en e.e. cummings uit het hoofd citeert. Maar Zwaan Kleef Aan is zijn derde poëzieboek, hij zat in de jury van de PC Hooft-prijs en hij is nu zestig; wat kan het hem eigenlijk bommen wat de mensen ervan denken. Het zijn maar bloemlezingen, het is geleende geleerdheid en hij maakt een buiging naar al die prachtige dichters die de brutaliteit hadden om hun zinnen in het papier te rammen. In zijn boek laat hij een rijmpje uit zijn jeugd vallen over Doris Day (‘O was ik maar de broek van Doris Day/dan kon ik altijd ruiken aan haar snee’) en dan zit je al heel snel bij Doe Maar en hun hit Doris Day. Gedichtenbundels Hij als dichter – hij moet er niet aan denken. Daar is hij te weinig plechtig voor als liedjesschrijver. Dat gekwelde, dat neurotische, dat uitwonen van de wereld in dienst van de poëzie, past niet bij hem. Hij heeft zijn melodieën waarmee hij het allemaal kan vertellen. En kom niet aan met een combinatie van muziek en poëzie, of dat je dichters op een podium moet zien schallen. Nou ja, alleen als het Hugo Claus zou zijn, maar die is dood, of Lucebert, maar die is ook dood, die pathetisch zinnen uitsprak als overal zanikt bagger. Hoekje met een boekje Toen zijn boekenkast eenmaal af was, kwam zijn moeder op bezoek. In het ouderlijk Brabantse huis was vroeger ruimte voor drie boeken, waaronder De postduif en haar kenmerken. Zijn moeder liep langs zijn verzameling, en zei: je hebt niet één boek dat ik zou willen lezen. Zijn vader, timmerman van beroep en 21 jaar geleden overleden, zou ook zijn opvattingen hebben gehad over de boekenkast. Hij zou vakkundig het eikenhout hebben bevoeld, de constructie hebben getest en hebben gezegd: Het gaat niet om wat ie opbrengt, maar hoe stevig ie staat. De timmerman zou trots zijn geweest op zijn zoon. |
|
Guests
Guest Group |
Post Options
Thanks(0)
|
Hoi,
Dit is inderdaad het interview van de Volkskrant van 10 maart, alleen niet de prachtige foto die erbij hoort Ik weet zelf niet hoe ik moet scannen etc., maar zal morgen vragen of de jongen van het chinese internet winkeltje me wil helpen Totdat het erop staat, kun je aan de bieb vragen of je het artikel mag hebben, soms doen ze het wel met oude kranten Ik hoop dat ik het morgen op het forum gezet kan hebben, ik doe mijn best groetjes Jolanda |
|
twinkelwink
Top Poster Joined: 15-Juli-2007 Location: Netherlands Points: 107 |
Post Options
Thanks(0)
|
Danny, bedankt Jolanda, ook alvast bedankt (ik ben geen lid vd bieb dus ik wacht rustig af) |
|
Groetjes, Jeanette
(aka Chrissy 1999-2000chat) |
|
callie
Top Poster Joined: 18-Augustus-2003 Location: Netherlands Points: 488 |
Post Options
Thanks(0)
|
Zat lekker in Kenya en miste deze dus even.
Vandaag een stukje in 'de pers': Door: Dirk Jacob Nieuwboer Gepubliceerd: gisteren 23:42 Update: vandaag 00:37 Het kabinet neemt logische maatregelen tegen de crisis. Waarom valt het pakket dan toch tegen? Tergend traag kruipt het deuntje je hoofd binnen. Je ziet het crisisakkoord van de coalitie en als vanzelf hoor je de schuiftrompetten waar steeds minder puf in zit. En dan die zeurderige stem van Henny Vrienten. ‘Oehoehoehoe. Is dit alles? Oehoehoehoe. Is dit alles wat er is?’ Doe Maar Doe Maar is niet alleen het geluid van de crisis in de jaren tachtig, maar nu ook van de huidige economische ellende. Het is het voornaamste resultaat van drie weken onderhandelen. Goed, het kabinet komt naar verwachting vandaag met een flink pakket. Een greep: verhoging van het eigen woningforfait voor huizen boven de miljoen, verlaging van de zorgtoeslag, schrappen van de vliegtaks, een nieuw systeem voor groene energie en niet te vergeten: verhoging van de AOW-leeftijd. In normale tijden zou je het spectaculair noemen. En toch bekruipt je dat gevoel. Is dit nou echt alles? En dat hebben Balkenende, Bos en Rouvoet aan zichzelf te wijten. enz. enz. Zeurderige stem..... duh... |
|
Callie
www.facebook.com/henny.vrientenfansite www.twitter.com/hennyvrienten www.myspace.com/hennyvrienten www.henny-vrienten.hyves.nl |
|
Post Reply | |
Forum Jump | Forum Permissions You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot create polls in this forum You cannot vote in polls in this forum |